1-KARAMIK – BÖĞÜRTLEN


Yol kenarlarında garamıklar olmuş, duruyom önünde.
Ellerime diken batırmadan atıştırıyorum. Yokuşu tüketiyorum.
Atmacaları, seyrediyorum. Ağustos Böceklerinden keman resitalleri dinliyorum.
Bazen solo bazen de tam orkestra çalıyorlar.
2-DAVULGA


Yaban dağ çileği (kocayemiş-davulga) (Arbutus unedo) Bazı yerlerde Ayı yemişi olarak )Jda anılıyormuş. (Ayılar çok severmiş de) Gülgillerden sapları sürüngen, çiçekleri beyaz bir bitkidir. Yemişi sarımsı kırmızı renkli, kokuludur. Birçok çeşidi vardır. Kocayemiş, dünyada özellikle Akdeniz kuşağında, İber yarımadasından Asya’ya kadar her yerde yabani şekilde yetişir. Ege ve Marmara kıyılarındakiler iç bölgelere göre daha gözalıcı ve iridirler. Gelişimi çok yavaştır. 25 senede 9 metreye ancak ulaşabilir.
Kocayemiş meyvesi kırmızı rengine ulaştığında kış gelmiş demekmiş. Faydası: Vücudu kuvvetlendirir. Hasta olmayı önler. İdrar söktürür ve karında biriken suyu boşaltır. Böbrek ve mesane hastalıklarının iyileşmesine yardımcı olur. Mide ve bağırsak tembelliğini giderir. Sinirleri kuvvetlendirir. Yüksek tansiyonu düşürür. Bağırsak kurtlarını döker. Safra ifrazatını arttırır ve safra taşlarının dökülmesine yardımcı olur. Karaciğer kifayetsizliğini ve şişliğini giderir. Ateşi düşürür. Dişdibi taşlarını eritir. Cilde tazelik ve güzellik verir. Damar sertliği, mafsal iltihabı, romatizmaya faydalıdır. Şeker hastaları da yiyebilir. Midesi zayıf olanlar suyunu içmelidir. Alerji yapabilir. Kocayemiş fazla yendiğinde sarhoş ediyormuş. Alkol etkisi yaptığından ormanlardaki ayılar yediğinde sarhoş olup yalpalarlarmış. Bitkide ayrıca C vitamini ve tanen bulunuyormuş. Tanen, kabız yapıcı, mikrop öldürücü güce sahip olup, idrar yolu iltihaplanmalarında özellikle faydalıymış. Kurutulmuş yaprakları da suyla kaynatılıp içiliyormuş.
3-ALFAT – AHLAT – DAĞ ARMUDU (YABANİ ARMUT)


4-KIZILCIK
Dallarından zeytin silkmek için çubuk, atambalarımız için nişanlık, dedelerimiz için baston, çobanlarımız için sopa yaptığımız kızılçık.
Kızılcık, kızılcıkgiller familyasından bir ağaç türü. Isparta ve Eskişehir'de Ergen, Sinop ve Samsun çevresinde Kiren olarak anılır. En fazla 5-8 m boy yapar. Yapraklar koyu yeşil, her iki yüzü tüylü, damarlar paralel, damarlar boyunca tüylüdür. Şubat-Mart ayında açan sarı renkli küçük Çiçekleri vardır, meyveleri kırmızı renkli, eliptik şekillidir. Kızılcık ağacı kuru, balçıklı topraklarda yetişir, çoğalması tohumlar yardımıyla gerçekleşir. Kızılcık meyvelerinin tadı ekşi olup, taze ya da kurutulmuş olarak tüketildiği gibi, tarhana, hoşaf, reçel ve marmelat yapımında da kullanılmaktadır. Odunu lifli olup çok esnek ve dayanıklıdır, yoğunluğu fazla olduğundan suda batar. Baston ve sopa yapımında kullanılır. Kabuğundan boya, yapraklarından tanen elde edilir. Bahçe ve parklarda süs bitkisi olarak da yetiştirilir. Kızılcık meyvesi şeker ilave edilmiş suda kaynatılıp, kapalı kaplarda uzun süre saklanabilir ve yemek arasında içecek olarak tüketilebilir.
Bayırlarımızda bulunan, olduğunda kimseye sormadan rahatça yiyebildiğiniz meyvemizdir. Hatta kızılçıklık diye bir semtimizdi vardır.
Şerbeti ve hoşafınında kıvamı tuttumu deymeyin keyfinize, kızılıçığıda fazla kaçırırsanız ağzınızın içi burkuk olur.
5-KESTANE
Az sayıda da olsa, köyümüzün ormanlarında çoğunluğu sahipli olan kestane ağaçları bulunmaktadır.

